Honderd jaar geleden gingen de meeste kinderen van Lendelede wel naar school maar hun studies stopten meestal op de leeftijd van 14 jaar.
Wie verder studeerde was al een geleerde bol. Iemand die universitaire studies deed was een hele uitzondering.
Toen Leon Parmentier in 1914 afstudeerde als oogarts, werd hij in zijn dorp gehuldigd.

Bijgevoegd artikel komt uit de 'Gazette van Iseghem' van 1 augustus 1914.

Willem Vermandere, kleinkunstenaar, zanger en beeldhouwer, heeft inderdaad ook Lendeleedse roots.
Hiervoor moeten we wel terugkeren tot in de 18de eeuw!
Willem werd geboren te Lauwe op 9 februari 1940 als zoon van Marcel Vermandere (Lauwe, 1908) en Madeleine Deleeuw. Zijn grootouders waren Aloïsius Vermandere (Oekene 1875 – Lauwe 1950) en Maria Ludovica Demeurisse uit Marke. Zijn overgrootouders waren Carolus Vermandere (Oekene 1832-1878) en Constantia Vandemoortele uit Heule. Zijn betovergrootouders waren Petrus Franciscus Vermandere (Oekene ca. 1800-1876) en Anna Catharina Oosthuyse uit Izegem. Vervolgens komen we bij Pieter Joseph Vermandere ( Lendelede, ca. 1771) en Francisca Vandenberghe uit Emelgem. Tenslotte bij Karel Vermandere en Catharina Defoort. Vermelden we ook nog dat de ouders van Anna Catharina Oosthuyse beiden afkomstig waren uit Lendelede: Joannes Xaverius Oosthuyse werd er geboren in 1772, zijn vrouw Joanna Coteleta Vanbalberghe in 1774.

Op 3 augustus 1914 had Duitsland de oorlog verklaard aan België. Op 22 augustus kwam een eerste Duitse patrouille voorbij in Lendelede. Het nieuws zorgde voor heel wat opschudding in de streek. Zo blijkt uit een artikel in 'Boos Iseghem' van 29 augustus 1914:

Doch plotseling vloog een verstommende mare door gans de stad en in enkele seconden hoorde men uit ieders mond: de Duitschers zijn te Lendelede! Zij hebben er gevochten tegen de Fransen! En al wie weg kon, trok op naar Lendelede. Daar was inderdaad iets gebeurd. Enige Uhlanen waren uit de richting van Harelbeke en Kuurne gekomen. Aan het 'Katje' waren zij over de Brugse kalsijde getrokken en de richting van Ste Katharine ingeslagen. Daar gekomen gingen zij de hofstede binnen van Foulon, waar één van hen zich voorstelde als de Duitsche paardenkoopman, die er enkele dagen voor de oorlog nog paarden had gekocht. Vandaar dweers door 't land, reden ze naar den Ondank. Daar botsten zij op Fransche soldaten, die het vuur openden. Een Duitsch paard werd gekwetst en zijn ruiter gevangen genomen. De anderen vluchtten weg in de richting van Kortrijk.

De 'oude' pastorie aan de Izegemsestraat nr. 2 is afgebroken om plaats te ruimen voor sociale appartementen. De pastoor woont nu op het Dorpsplein nr. 13. Daarmee is dit de vierde pastorie in de geschiedenis van Lendelede!
De eerste pastorie bevond zich in de Heulsestraat (thans nr. 10 – kleding Mostaert). Ze was gebouwd in de Middeleeuwen, vlak naast de dorpshoeve van de familie van Lede. Zoals toen gebruikelijk had ze een rechthoekige omwalling. Die bleef bewaard tot in de tweede helft van de 19de eeuw.
In de 16de eeuw werd een nieuwe omwalde pastorie gebouwd aan de andere kant van de Heulsestraat op een veel groter domein. Er hoorden twee boomgaarden bij, een schuur en een lusttuin. Het land strekte zich uit tot aan de Nieuwstraat.

Het gebouw raakte in verval en werd herbouwd in 1782 op dezelfde plaats. Pastoor Slosse van Rumbeke schrijft hierover: Volgens den eesch van den ouden tijd heeft Lendelede eene schilderachtige pastorij, gerust en stille gelegen op eene bewalde mote, en al wie uit den vreemde langst de plaatse voorbijtrekt, zegt zonder dippen: 't is daar dat Mijnheer de pastor woont.'

Inderdaad: gedurende meer dan 400 jaar werd deze plek bewoond door de Lendeleedse pastoors, ongeveer 21 in totaal!

In 1818 werd het klooster met de school gebouwd op land van deze pastorie. In 1906 werd een verdieping toegevoegd. In het begin van de jaren 1960 werden de walgrachten gedempt en werd de woning eigendom van het klooster. Van 1967 tot 1984 was er een tehuis voor geplaatste meisjes ondergebracht, het 'home Lommerweelde'. Het gebouw werd gesloopt in 2003 om plaats te maken voor de een nieuw kloostergebouw.
In 1964 verhuist pastoor Suyckers naar de Izegemsestraat nr. 2. Deze woning werd opgetrokken omstreeks 1935 en diende tot 1964 als onderpastorie. Na pastoor Suyckers woonden er achtereenvolgens pastoor Maes, pastoor Wullepit en pastoor Bonte.

De woning op het Dorpsplein (nr. 13), die thans als pastorie fungeert, dateert uit de 18de eeuw en behoorde aanvankelijk toe aan de familie Wallays, later aan de familie Dassonville. De vrouw van Pieter Dassonville baatte er een winkel in ellegoederen uit. Later was er de winkel 'De Welvaart' gevestigd, nog later een bankkantoor.